Podstawowa przemiana materii (PPM), BMR Basal metabolic rate.

PPM z angielskiego BMR (Basal Metabolic Rate), określana jest inaczej tempem metabolizmu podstawowego. Jest to najniższa, niezbędna ilość energii jaką potrzebuje organizm dla zachowania podstawowych funkcji życiowych, takich jak: obrót metaboliczny składników komórek i utrzymywanie ich stałego składu strukturalnego, zachowanie gradientu stężeń elektrolitów między różnymi przestrzeniami wodnymi ustroju, przekształcanie energii chemicznej w energię zmian bioelektrycznych, praca mechaniczna serca i praca mięśni oddechowych, czynność resorpcyjna i wydzielnicza cewek nerkowych, czynność wydzielnicza komórek gruczołowych i inne (Gawęcki 1998). W celu dokładnego określenia wartości PPM, człowiek musiałby pozostawać w warunkach zupełnego spokoju fizycznego i psychicznego, komfortu cieplnego, nie mniej niż 12h po ostatnim posiłku i co najmniej po 8 h snu. Ponieważ warunki takie na ogół w życiu nie zachodzą i mogą być stwarzane jedynie w specjalnie zaprojektowanych badaniach, dlatego w praktyce określenie Podstawowej Przemiany Materii zastępuje się najczęściej określeniem Spoczynkowej Przemiany Materii (SPM), której wartość od tej „idealnej” jest na ogół nieco wyższa.

Wielkość PPM (SPM) jest bardzo zróżnicowana i uzależniona od wielu czynników takich jak: rozmiar ciała, wiek, płeć oraz temperatura ciała. Podstawowa przemiana materii jest z reguły najistotniejszym składnikiem całodobowych wydatków energetycznych człowieka.

Do pomiarów natężenia wydatków energetycznych związanych z wykonywaniem różnorodnych czynności wykorzystuje się metody kalorymetrii bezpośredniej i pośredniej. Pierwsza z metod, polegająca na oznaczeniu ilości wydalanego przez organizm ciepła w jednostce czasu, ze względu na wysokie koszty badań i kłopotliwość pomiaru, stosowana jest bardzo rzadko i wyłącznie do celów naukowych. Szerokie zastosowanie praktyczne znajduje natomiast metoda kalorymetrii pośredniej, polegająca na pomiarze objętości zużytego przez organizm tlenu i wytworzonego dwutlenku węgla w jednostce czasu. Na podstawie zmierzonych parametrów respiracyjnych oblicza się ilość wydatkowanej energii. Metoda kalorymetrii pośredniej wykorzystywana jest zarówno do pomiaru wydatków energetycznych związanych z pracą zawodową jak i do określania podstawowej przemiany materii (PPM).

W celu określenia przybliżonej wartości PPM wykorzystywane są także wzory matematyczne. U ludzi zdrowych, przemiana materii jest wielkością względnie stałą i wynosi w przybliżeniu 1 kcal/kg m.c. /godz. Wyliczona w ten sposób wartość może mieć jedynie charakter orientacyjny, gdyż nie uwzględnia takich istotnych czynników jak płeć czy wiek. Dokładniejsze wzory obliczeń podstawowej przemiany materii, zostały opracowane przez zespół ekspertów FAO/WHO/UNU i opublikowane w raporcie: „Energy and Protein Requirements” w 1985 r. (Energy 1985). Zaprezentowany przez WHO sposób obliczania PPM został znowelizowany i przyjęty między innymi w Wielkiej Brytanii (1991) oraz Polsce (1995) (tab.1) (Jeszka 2000).

Tab. 1 Równania szacujące wysokość PPM (Departament of Health USA 1991)

W – masa ciała (kg), N/O – nie określone, 1MJ = 239 kcal

Trening przygotowania motorycznego

Crossfit Ursynów
fitness klub Ursynów