Suche igłowanie to jedno z narzędzi terapeutycznych wykorzystywanych od pewnego czasu w rehabilitacji . Nowoczesne spojrzenie fizjoterapii niesie skojarzenia ze starożytną medycyną chińską, która bazuje na meridianach i przepływie energii, znaną jako akupunktura. Co ciekawe, badacze stwierdzili, że wiele punktów akupunkturowych pokrywa się z punktami spustowymi (są to tkanki o zaburzonej trofice, w przypadku ucisku mogą być bardzo bolesne).
Igłoterapię wykorzystuje się najczęściej w diagnostyce i terapii zespołów bólowych tkanki mięśniowo-powięziowej. Przed aplikacją terapeuta posługuję się najczęściej palpacją w celu znalezienia napiętych pasm, miejsc bólowych, ograniczeniu zakresu ruchomości. W czasie nakłuwania może pojawić się drżenie mięśniowe, jest to normalna odpowiedź organizmu.
Na zdjęciu widoczna aplikacja na przyczep głowy długiej mięśnia dwugłowego.
Pacjent uskarżał się od 3 miesięcy na miejscowe bóle ulokowane bardzo precyzyjnie i głęboko oraz zmniejszenie mobilności w obrębie tego mięśnia. Aktywność fizyczna w formie treningu siłowego potęgowała ból, najbardziej przy martwym ciągu i biegach sprinterskich. W wywiadzie pacjent zgłosił częściowe naderwanie w przeszłości. Po zakończonej sesji pacjent otrzymuje specjalny zestaw ćwiczeń mobilizująco-rozciągających, które poprawiają efekt terapii i pomagają w przebudowie i regeneracji włókien.
mgr Mateusz Galiński fizjoterapeuta, trener personalny
Bibliografia:
• Jan Dommerholt César Fernández-de-las-Peñas „Proposed mechanisms and effects of trigger point dry needling” • R. V. Bubnov „Ultrasound-Guided Trigger Point Dry Needling: A New Approach for Myofascial Pain Syndrome Management”
DRY NEEDLING CZ. 1.
Suche igłowanie to jedno z narzędzi terapeutycznych wykorzystywanych od pewnego czasu w rehabilitacji . Nowoczesne spojrzenie fizjoterapii niesie skojarzenia ze starożytną medycyną chińską, która bazuje na meridianach i przepływie energii, znaną jako akupunktura. Co ciekawe, badacze stwierdzili, że wiele punktów akupunkturowych pokrywa się z punktami spustowymi (są to tkanki o zaburzonej trofice, w przypadku ucisku mogą być bardzo bolesne).
Igłoterapię wykorzystuje się najczęściej w diagnostyce i terapii zespołów bólowych tkanki mięśniowo-powięziowej. Przed aplikacją terapeuta posługuję się najczęściej palpacją w celu znalezienia napiętych pasm, miejsc bólowych, ograniczeniu zakresu ruchomości. W czasie nakłuwania może pojawić się drżenie mięśniowe, jest to normalna odpowiedź organizmu.
Na zdjęciu widoczna aplikacja na przyczep głowy długiej mięśnia dwugłowego.
Pacjent uskarżał się od 3 miesięcy na miejscowe bóle ulokowane bardzo precyzyjnie i głęboko oraz zmniejszenie mobilności w obrębie tego mięśnia. Aktywność fizyczna w formie treningu siłowego potęgowała ból, najbardziej przy martwym ciągu i biegach sprinterskich. W wywiadzie pacjent zgłosił częściowe naderwanie w przeszłości.
Po zakończonej sesji pacjent otrzymuje specjalny zestaw ćwiczeń mobilizująco-rozciągających, które poprawiają efekt terapii i pomagają w przebudowie i regeneracji włókien.
mgr Mateusz Galiński
fizjoterapeuta, trener personalny
Bibliografia:
• Jan Dommerholt César Fernández-de-las-Peñas „Proposed mechanisms and effects of trigger point dry needling”
• R. V. Bubnov „Ultrasound-Guided Trigger Point Dry Needling: A New Approach for Myofascial Pain Syndrome Management”