Uszkodzenie mięśnia płaszczkowatego jest powszechnie występującym wśród sportowców urazem, charakterystycznym głównie dla biegaczy. Zawodnicy, u których doszło do uszkodzenia tego mięśnia, odczuwają gwałtowny ból w okolicy mięśni łydek. Uraz ten poprzedza funkcjonalne skrócenie tylnej taśmy mięśniowej w początkowym obszarze jej przebiegu, czyli od rozcięgna podeszwowego na mięśniu trójgłowym łydki kończąc. Jedna trzecia włókien mięśnia płaszczkowatego po przyśrodkowej stronie mięśnia oraz rozcięgno tego mięśnia stają się nadmiernie napięte i tracą swoją elastyczność. Zmiany te są częściej obserwowane u zawodników, u których występuje nadmierna pronacja stopy.
Badanie palpacyjne pozwala na wykrycie miejsc zwiększonej wrażliwości występującej pod mięśniem brzuchatym łydki. Zwiększona tkliwość zauważalna jest po bocznej części mięśnia płaszczkowatego. Chodzenie, bądź lekkie przebieżki są bardziej bolesne niż sprint. Zarówno rozciąganie tego mięśnia jak i oporowe skurcze koncentryczne będą wywoływały ból. Taka diagnostyka daje nam też możliwość odróżnienia uszkodzenia mięśnia płaszczkowatego od innych uszkodzeń w rejonie mięśnia brzuchatego łydki.
Leczenie kontuzji mięśnia płaszczkowatego polega na uniesieniu pięty za pomocą specjalistycznych wkładek do butów oraz na stosowaniu ćwiczeń rozciągających mięsień płaszczkowaty. Przykładem ćwiczenia rozciągającego może być wypad w przód, ćwiczenie to oprócz funkcji rozciągającej mięsień płaszczkowaty spełnia też rolę ćwiczenia funkcjonalnego dla kończyn dolnych.
By zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego typu kontuzji trzeba pamiętać o ćwiczeniach rozciągających i rozluźniających tylną taśmę mięśniową, a w szczególności mięśnie łydek. Przydatna może okazać się terapia powięziowa z zastosowaniem foam rollera lub zwykłej piłki tenisowej. W przypadku stwierdzenia stopy pronującej istotną sprawą jest też dobranie odpowiedniego obuwia.
Trener Osobisty, Trener przygotowania motorycznego, Warszawa fitness klub Ursynów
USZKODZENIE MIĘŚNIA PŁASZCZKOWATEGO.
Uszkodzenie mięśnia płaszczkowatego jest powszechnie występującym wśród sportowców urazem, charakterystycznym głównie dla biegaczy. Zawodnicy, u których doszło do uszkodzenia tego mięśnia, odczuwają gwałtowny ból w okolicy mięśni łydek. Uraz ten poprzedza funkcjonalne skrócenie tylnej taśmy mięśniowej w początkowym obszarze jej przebiegu, czyli od rozcięgna podeszwowego na mięśniu trójgłowym łydki kończąc. Jedna trzecia włókien mięśnia płaszczkowatego po przyśrodkowej stronie mięśnia oraz rozcięgno tego mięśnia stają się nadmiernie napięte i tracą swoją elastyczność. Zmiany te są częściej obserwowane u zawodników, u których występuje nadmierna pronacja stopy.
Badanie palpacyjne pozwala na wykrycie miejsc zwiększonej wrażliwości występującej pod mięśniem brzuchatym łydki. Zwiększona tkliwość zauważalna jest po bocznej części mięśnia płaszczkowatego. Chodzenie, bądź lekkie przebieżki są bardziej bolesne niż sprint. Zarówno rozciąganie tego mięśnia jak i oporowe skurcze koncentryczne będą wywoływały ból. Taka diagnostyka daje nam też możliwość odróżnienia uszkodzenia mięśnia płaszczkowatego od innych uszkodzeń w rejonie mięśnia brzuchatego łydki.
Leczenie kontuzji mięśnia płaszczkowatego polega na uniesieniu pięty za pomocą specjalistycznych wkładek do butów oraz na stosowaniu ćwiczeń rozciągających mięsień płaszczkowaty. Przykładem ćwiczenia rozciągającego może być wypad w przód, ćwiczenie to oprócz funkcji rozciągającej mięsień płaszczkowaty spełnia też rolę ćwiczenia funkcjonalnego dla kończyn dolnych.
By zmniejszyć ryzyko wystąpienia tego typu kontuzji trzeba pamiętać o ćwiczeniach rozciągających i rozluźniających tylną taśmę mięśniową, a w szczególności mięśnie łydek. Przydatna może okazać się terapia powięziowa z zastosowaniem foam rollera lub zwykłej piłki tenisowej. W przypadku stwierdzenia stopy pronującej istotną sprawą jest też dobranie odpowiedniego obuwia.
Trener Osobisty, Trener przygotowania motorycznego, Warszawa
fitness klub Ursynów