Staw ramienny jest jednym z najbardziej ruchomych stawów naszego organizmu oraz bierze czynny udział we wszystkich czynnościach ruchowych kończyny wolnej górnej – bo tak w anatomii określa się kolokwialną nazwę ręki. Za czynności te odpowiedzialne są mięśnie okalające staw, które jak się okazuje mogą być przyczyną problemów w prawidłowym funkcjonowaniu tego stawu. Wystarczy się rozejrzeć po siłowni, żeby poznać treningowe preferencje jej bywalców. Mięśnie klatki piersiowej, bicepsy oraz barki to „priorytetowe” mięśnie męskiej części klubowiczów. Często celowo trenowane są kilka razy w ciągu tygodnia, by spowodować ich szybszy rozrost. Wzmożona częstotliwość pracy nad tymi grupami mięśniowymi (z reguły małymi grupami) przyczynia się do niewystarczającej regeneracji tych mięśni. Prowadzi to często do ich przeciążenia a nawet groźnych kontuzji i o tym jest ten artykuł.
Zapalenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia.
Głowa długa mięśnia dwugłowego ramienia przechodząc od guzka nadpanewkowego łopatki do bruzdy międzyguzkowej jest szczególnie narażona na urazy przeciążeniowe. Dolegliwości pojawiają się najczęściej podczas wykonywania ćwiczeń takich jak: wyciskanie sztangi na ławce poziomej czy pompki na poręczach (dips). Co prawda uraz ten występuję stosunkowo rzadko, za to często mylony jest z prawdziwą przyczyną dolegliwości pochodzącą ze ścięgien mięśni pierścienia rotatorów.
Zerwanie głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia.
Do zerwania głowy długiej bicepsa może dojść u zawodników z długim stażem treningowym na skutek wcześniejszych stanów przeciążeniowych tego mięśnia. Zerwaniu towarzyszą zwykle ostre dolegliwości bólowe oraz wrażenie rozrywania. Dysfunkcja ta jest łatwa do rozpoznania, ponieważ oderwanie przyczepu bliższego powoduje uwypuklenie brzuśca w obrębie części dalszej kości ramiennej. Zmiany są jeszcze bardziej zauważalne podczas próby napięcia bicepsa. Często odczuwalne są niewielkie dolegliwości bólowe. Co ciekawe siła mięśnia jest prawie całkowicie zachowana.
Uszkodzenie mięśnia piersiowego większego.
Rozerwanie mięśnia piersiowego większego może mieć charakter częściowy lub całkowity. Całkowite przerwanie występuje zwykle w rejonie przyczepu mięśnia do grzebienia guzka większego kości ramiennej. Uszkodzenie mięśnia występuje najczęściej podczas wyciskania sztangi w pozycji leżącej. Częściowe przerwanie leczy się zachowawczo, stosując krioterapię, elektroterapię i odpowiedni trening wzmacniający. Całkowite zerwanie wymaga interwencji chirurga.
Uszkodzenie mięśnia podłopatkowego.
Do przerwania ciągłości mięśnia podłopatkowego może dojść na skutek nagłego i siłowo wykonanego ruchu rotacji zewnętrznej lub wyprostu w pozycji odwiedzenia w stawie ramiennym. Głównymi objawami są ból oraz zwiększenie biernej rotacji zewnętrznej w warunkach przywiedzenia stawu ramiennego. Zauważa się też zmniejszenie siły rotacji wewnętrznej i objawu dodatniego testu oderwania łopatki od ściany klatki piersiowej.
Innymi występującymi wokół stawu ramiennego problemami natury mięśniowej są zespół mięśnia dźwigacza łopatki oraz uwięźnięcie nerwów: nadłopatkowego i piersiowego długiego.
Wnioski jakie się nasuwają są dość przejrzyste; należy skupić się na holistycznym rozwoju swojej sylwetki, zadbać o odpowiednią regeneracje wszystkich grup mięśniowych i całego organizmu, po treningu poświęcić kilka chwil na rozluźnienie i zredukowanie napięcia ćwiczonych grup mięśniowych.
Trener osobisty, Trener przygotowania motorycznego, Warszawa fitness klub Ursynów
NAJCZĘSTRZE URAZY W OBRĘBIE STAWU RAMIENNEGO.
Staw ramienny jest jednym z najbardziej ruchomych stawów naszego organizmu oraz bierze czynny udział we wszystkich czynnościach ruchowych kończyny wolnej górnej – bo tak w anatomii określa się kolokwialną nazwę ręki. Za czynności te odpowiedzialne są mięśnie okalające staw, które jak się okazuje mogą być przyczyną problemów w prawidłowym funkcjonowaniu tego stawu. Wystarczy się rozejrzeć po siłowni, żeby poznać treningowe preferencje jej bywalców. Mięśnie klatki piersiowej, bicepsy oraz barki to „priorytetowe” mięśnie męskiej części klubowiczów. Często celowo trenowane są kilka razy w ciągu tygodnia, by spowodować ich szybszy rozrost. Wzmożona częstotliwość pracy nad tymi grupami mięśniowymi (z reguły małymi grupami) przyczynia się do niewystarczającej regeneracji tych mięśni. Prowadzi to często do ich przeciążenia a nawet groźnych kontuzji i o tym jest ten artykuł.
Zapalenie ścięgna mięśnia dwugłowego ramienia.
Głowa długa mięśnia dwugłowego ramienia przechodząc od guzka nadpanewkowego łopatki do bruzdy międzyguzkowej jest szczególnie narażona na urazy przeciążeniowe. Dolegliwości pojawiają się najczęściej podczas wykonywania ćwiczeń takich jak: wyciskanie sztangi na ławce poziomej czy pompki na poręczach (dips). Co prawda uraz ten występuję stosunkowo rzadko, za to często mylony jest z prawdziwą przyczyną dolegliwości pochodzącą ze ścięgien mięśni pierścienia rotatorów.
Zerwanie głowy długiej mięśnia dwugłowego ramienia.
Do zerwania głowy długiej bicepsa może dojść u zawodników z długim stażem treningowym na skutek wcześniejszych stanów przeciążeniowych tego mięśnia. Zerwaniu towarzyszą zwykle ostre dolegliwości bólowe oraz wrażenie rozrywania. Dysfunkcja ta jest łatwa do rozpoznania, ponieważ oderwanie przyczepu bliższego powoduje uwypuklenie brzuśca w obrębie części dalszej kości ramiennej. Zmiany są jeszcze bardziej zauważalne podczas próby napięcia bicepsa. Często odczuwalne są niewielkie dolegliwości bólowe. Co ciekawe siła mięśnia jest prawie całkowicie zachowana.
Uszkodzenie mięśnia piersiowego większego.
Rozerwanie mięśnia piersiowego większego może mieć charakter częściowy lub całkowity. Całkowite przerwanie występuje zwykle w rejonie przyczepu mięśnia do grzebienia guzka większego kości ramiennej. Uszkodzenie mięśnia występuje najczęściej podczas wyciskania sztangi w pozycji leżącej. Częściowe przerwanie leczy się zachowawczo, stosując krioterapię, elektroterapię i odpowiedni trening wzmacniający. Całkowite zerwanie wymaga interwencji chirurga.
Uszkodzenie mięśnia podłopatkowego.
Do przerwania ciągłości mięśnia podłopatkowego może dojść na skutek nagłego i siłowo wykonanego ruchu rotacji zewnętrznej lub wyprostu w pozycji odwiedzenia w stawie ramiennym. Głównymi objawami są ból oraz zwiększenie biernej rotacji zewnętrznej w warunkach przywiedzenia stawu ramiennego. Zauważa się też zmniejszenie siły rotacji wewnętrznej i objawu dodatniego testu oderwania łopatki od ściany klatki piersiowej.
Innymi występującymi wokół stawu ramiennego problemami natury mięśniowej są zespół mięśnia dźwigacza łopatki oraz uwięźnięcie nerwów: nadłopatkowego i piersiowego długiego.
Wnioski jakie się nasuwają są dość przejrzyste; należy skupić się na holistycznym rozwoju swojej sylwetki, zadbać o odpowiednią regeneracje wszystkich grup mięśniowych i całego organizmu, po treningu poświęcić kilka chwil na rozluźnienie i zredukowanie napięcia ćwiczonych grup mięśniowych.
Trener osobisty, Trener przygotowania motorycznego, Warszawa
fitness klub Ursynów