DietaZnaczenie węglowodanów w treningu (rezerwy glikogenowe).
Znaczenie węglowodanów w treningu (rezerwy glikogenowe).
Wydolność fizyczna sportowca uzależniona jest od wielkości zasobów energetycznych nagromadzonych w ustroju. Zazwyczaj organizm wykorzystuje zgromadzone w mięśniach i wątrobie węglowodany oraz tłuszcze z tkanki tłuszczowej i wewnątrzmięśniowej. W przypadku bardzo intensywnego treningu lub niedostatecznej ilości węglowodanów w diecie korzysta także z białek mięśniowych.
Przeciętna zawartość węglowodanowych i tłuszczowych źródeł energii podczas wysiłku fizycznego (tab. 1 i tab. 2)
tab. 1
Węglowodany
Zapasy w organizmie (g)
Glukoza we krwi
3-5
Glikogen mięśniowy
300-400
Glikogen wątrobowy
80-100
tab. 2
Tłuszcz
Zapasy w organizmie (g)
Tkanka tłuszczowa
9000
Tłuszcz wewnątrzmięśniowy
500
Organizm człowieka posiada ograniczoną zdolność magazynowania cukrów, głównie w formie glikogenu mięśniowego. Ich zapasy rozłożone są w organizmie w następujący sposób: około 79% w mięśniach (glikogen mięśniowy)- przeciętnie 300-400g, 14% w wątrobie (glikogen wątrobowy)- przeciętnie 80-100g, i 7% we krwi (glukoza)- przeciętnie około 3-5g (Sherman 1995).
Najniższe wartości glikogenu obserwuje się na czczo lub po okresie przegłodzenia, natomiast po posiłku, w skład którego wchodzą węglowodany, jego zasoby w wątrobie ulegają zwiększeniu. Jeżeli w trakcie bardzo intensywnego treningu zapasy glikogenu zostaną wykorzystane organizm korzysta z innego rezerwuaru energetycznego tzn. z kwasów tłuszczowych obecnych we krwi, mięśniach i tkance tłuszczowej. Jednak procesy utleniania tkanki tłuszczowej i pozyskiwania z niej energii są u nas osłabione, dlatego też po wyczerpaniu glikogenu pojawia się zmęczenie. Aby temu zapobiec należy uzupełnić odpowiednio zapasy glikogenu przed wysiłkiem i wprowadzić odpowiednią regenerację po wysiłku, a we wskazanych przypadkach dostarczać sobie glukozę także w trakcie treningu, szczególnie wytrzymałościowego.
Znaczenie węglowodanów w treningu (rezerwy glikogenowe).
Wydolność fizyczna sportowca uzależniona jest od wielkości zasobów energetycznych nagromadzonych w ustroju. Zazwyczaj organizm wykorzystuje zgromadzone w mięśniach i wątrobie węglowodany oraz tłuszcze z tkanki tłuszczowej i wewnątrzmięśniowej. W przypadku bardzo intensywnego treningu lub niedostatecznej ilości węglowodanów w diecie korzysta także z białek mięśniowych.
Przeciętna zawartość węglowodanowych i tłuszczowych źródeł energii podczas wysiłku fizycznego (tab. 1 i tab. 2)
tab. 1
tab. 2
Organizm człowieka posiada ograniczoną zdolność magazynowania cukrów, głównie w formie glikogenu mięśniowego. Ich zapasy rozłożone są w organizmie w następujący sposób: około 79% w mięśniach (glikogen mięśniowy)- przeciętnie 300-400g, 14% w wątrobie (glikogen wątrobowy)- przeciętnie 80-100g, i 7% we krwi (glukoza)- przeciętnie około 3-5g (Sherman 1995).
Najniższe wartości glikogenu obserwuje się na czczo lub po okresie przegłodzenia, natomiast po posiłku, w skład którego wchodzą węglowodany, jego zasoby w wątrobie ulegają zwiększeniu. Jeżeli w trakcie bardzo intensywnego treningu zapasy glikogenu zostaną wykorzystane organizm korzysta z innego rezerwuaru energetycznego tzn. z kwasów tłuszczowych obecnych we krwi, mięśniach i tkance tłuszczowej. Jednak procesy utleniania tkanki tłuszczowej i pozyskiwania z niej energii są u nas osłabione, dlatego też po wyczerpaniu glikogenu pojawia się zmęczenie. Aby temu zapobiec należy uzupełnić odpowiednio zapasy glikogenu przed wysiłkiem i wprowadzić odpowiednią regenerację po wysiłku, a we wskazanych przypadkach dostarczać sobie glukozę także w trakcie treningu, szczególnie wytrzymałościowego.
Trening przygotowania motorycznego
fitness klub Ursynów